मृत्यु-अमर-छ

 

नेचुल्लीदीपक

म, न हिजो जरा हुँदा हराको थेँ

न आज पात भै पलाउँदा चम्केको हुँ

हिजो जरा भएर पात हुर्काएँ

भोलि पात झरेर जरालाई सपार्नेछु

जरा, हिजो अन्धकारमा थ्यो

यसैले आज 

पात वासन्ति घामसँग नाच्दै छ

ताकी भोलि जरा भेटेर

अन्धकारमा विलिन हुनुछ

पात र जरा, दुबै जीवन हुन्

झर्नु र पलाउनु पनि

 दुबै, अन्त्य र सुरुवात हुन्

यसैले जीवन अस्थिर 

र

मृत्यु-अमर-छ । । ।