प्रेम: चल्ला र मासु

प्रेम: चल्ला र मासु

अाहा कति धेरै प्रेम!!

मेराे देमदेम

कुखुराका चल्लाहरु नि

लुपुक्क छातिमा टाँसेर

गड्याैँला बटुलि खुवाउनुहुन्छ

र

गाँड छामेर

खान नमान्ने अटेरीहरुलाई

मुखै च्यातेर

काेचिदिनुहुन्छ चाराेहरु

झाेक्राउनै हुन्न

तेल, बेसार, प्याज

हैन हाै कसरी जानेकाे नि

यति बिघ्न अाैषधिहरु ?

कैयाै पटक मरिसकेकाहरुलाई पनि

मुखले मुखमा फुकेर

दिनुभएकाे छ नि सास लैलै

भन्नुहुन्छ, "नहगे त अाफैसँग सुताउँथेँ ।"

म भनुहुन्छु, " लाइदिनुन कट्टु ।"

अाेहाे !!

कति धेरै ममता !

कस्ताे वात्सल्य !!

उहाँकाे अावाज चिन्छन् चल्लाहरु

जति हुर्कन्छन् ती चल्लाहरु

उति-उति उहाँकाे मुहार उज्यालिन्छ

भाले बास्न थाल्छ

पाेथि अाेथरा बस्छे

झुमिन्छन् चल्लाहरु

तर मज्जाले लागेपछि  जिउमा मासु

चम्किएपछि भुत्लाहरु

उहाँ गर्दन निमाेठेर

अचानामा

ट्वाक-ट्वाक टुक्राउनुहुन्छ

भुत्ला डढाएर बटुल्नुहुन्छ

अान्द्रा केलाउनुहुन्छ

जाँते र खुट्टा-पखेटा टुक्राउनुहुन्छ

अनि पकाउनुहुन्छ वाचिप्पा

पाक्छ मासु

गाँड कुकुरकाे भाग बन्छ

उहाँ खुसी नै देखिनुहुन्छ

तर मुहारमा

हुन्न ममता

न हुन्छ वात्सल्य

म साेध्छु, "मारि खाने भा माया गर्नु किन हाै ?"

भन्नुहुन्छ, "खाने भएर नै त माया गर्नुपर्ने ।"

वाह क्या दर्शन !!

२४. चैत्र. २०७५/ ०६. अप्रिल. २०१९/ शनिबार

देमदेम:- काेयि राई भाषामा अामाकाे दिदी ।