अास्था

आस्था

 

हजारौँ वर्षहरुका                                      जहाँ

निस्पट्ट अन्धकारलाई                           ईशा—अल्आह

सुस्तरी स्पर्श गर्दै                                  बुद्ध र महावीर

आस्था अक्करे भीरहरुमा फैलन्छ            कृष्णको बाँसुरीको धूनमा

र फुल्छन्                                             आस्थाका नाच नाच्दै हुन्छन्

यथार्थका राताम्मे गुराँसहरु                     तर मान्छेहरु 

र                                                        झुल्छन् अहम्ताको धर्ममा

बुट्टयानहरुमा आकर्षक सुनाखरीहरु        एक अर्काको शिर छेदन गर्दै

तब त्यसै छताछुल्ल पोखिन्छन्                 मरुभूमीमा

आस्थाका नव किरणहरु ।                       आस्थाका फूल रोपिरहेछन्,

जब साना—साना हातहरुले                      र भर्खरै एक हूल चितुवा

सुदूर भविष्यको                                      आस्थाका शाकाहारी

स्वर्णिम गीतहरु बनेका छन्                                     ।।

बलौटे भूइँहरुमा

कोर्दै गरेका हुन्छन्

तब आस्थाका जिजीविषाहरु 

सल्बलाउछन् वासन्ति धूनहरुसँग

र जब जग शान्त 

भैदिन्छ

तब आस्थाको एउटा पात

शिशिरलाई थेग्न नसकी

सुस्तरी जीवन तलाउमा झरिदिन्छ

अनि वसन्तको मौन अद्भूत धून

तलाउभरी छरपस्टिन्छ

अनि सपनाहरुमा

कर्याङ्कुरुङ आस्थाहरु

विशाल आकाशहरु नाप्दै हुन्छन्